Drugsverslaving (heroine, cocaine) wordt ook op een interessante manier besproken – het afkicken (Michael Brecker is na 5 weken in een afkick kliniek z’n leven lang naar AA bijeenkomsten - Alcoholics Anonymous – gegaan). Ook heeft hij veel musici geholpen – als sponsor - bij het afkicken o.a. Mike Stern en James Taylor. Verder geweldige verhalen over Seventh Avenue South de Jazzclub die hij met o.a. Randy in NY opende, de vele tours en CD projecten (natuurlijk de Brecker Bothers projecten, Cityscape met componist Claus Ogerman, Steps, tot en met z’n laatste meesterwerk Pilgrimage). Het verloop van z’n ziekte wordt ook mooi beschreven, waarbij z’n vrouw Susan veel aan het woord is, maar ook naaste vrienden als Herbie Hancock, David Sanborn, Mike Stern, Pat Metheny, Adam Rogers e.a. vertellen hun verhaal.
Brecker was voor mij vanaf begin jaren ’80, toen ik bij Plato (Leiden) de eerste Brecker Brothers LP kocht, een muzikale held. Door het lezen van dit boek is m’n bewondering voor hem alleen nog maar gestegen. Hij was een onvermoeibaar onderzoeker (toen hij al ziek was, was hij zich bijvoorbeeld aan het verdiepen in Bulgaarse volksmuziek – daarvoor had hij dat ook gedaan met de muziek van Coltrane, Turrentine, Rollins, Henderson maar ook met bijvoorbeeld Ierse volksmuziek), zeer bescheiden maar zonder twijfel – hij leefde en speelde (als een soort zen-meester) altijd in het NU met veel overtuiging en kracht. Ik kan dit boek alle muziekliefhebbers van harte aanbevelen > inspirerend!!! helemaal in deze bizarre tijden.
